هاشمی از انتخابات یازدهم تا امروز چه میگوید؟
شاخصترین محور سخنان حجت الاسلام والمسلمین هاشمی رفسنجانی
افزایش دیدارها و سخنرانیهای هاشمی رفسنجانی در ماههای پس از انتخابات یازدهم نشان میدهد که وی قصد ندارد ظرفیت انتقاد از رفتارهای دولت گذشته را به این زودیها رها کند.
هاشمی رفسنجانی پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری یازدهم شیوه خاصی از رفتار را در تعاملات سیاسی خود پیش گرفت. حمایت مکرر از شیوه اعتدال و اعتدال گری و همچنین حمله جدی به افراطیون یکی از شاخص های اصلی سخنرانی ها و دیدارهای هاشمی رفسنجانی پس از ۲۴ خرداد ۹۲ است. انتقاد، بدون توجه به دستاوردهای دولت های نهم و دهم، خط مشی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام بوده است.
بیشتر شدن حجم دیدارها و پوشش آن در سایت شخصی هاشمی رفسنجانی با تیترهای تند، نشان می دهد که هاشمی رفسنجانی به گونه ای قصد دارد مشکلات کشور، از موضوعات اقتصادی گرفته تا تحریم و … را به عملکرد دولت قبلی منتسب کند.
نگاهی کوتاه به اظهارات هاشمی این سوال را پیش می آورد که آیا وی سعی دارد مشکلات امروز کشور را که بی شک باید با تدبیر دولت جدید حل شود، میراث دولت قبل نشان داده و حتی عدم توفیق دولت جدید در حل مشکلات را به دولت گذشته مربوط بداند؟
در ادامه، بخشی از سخنرانی های رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با تیتر انتخابی توسط سایت شخصی هاشمی رفسنجانی می آید:
اگر هشت سال گذشته نبود امروز جزو کشورهای مقتدر بودیم
(دیدار با جمعی از خانواده شهدا و ایثارگران در حسینیه جماران۹۲/۷/۴)
کنایۀ آیت الله به وزیر سابق اطلاعات
(دیدار جمعی از دانشجویان و ایثارگران 4/7/92)
صحبت میهمانان که به پایان می رسد. آیت الله شروع به سخن می کند. اول خوش آمد گویی بعد یک تشکر از صحبت های میهمان و سپس هم یک شوخی معنادار.
آقای هاشمی می گوید آگر قبل از انتخابات این حرف ها را می زدید باید می رفتید اطلاعات جواب می دادید امّا حال باید اطلاعات به شما جواب بدهد! شوخی آیت الله مثل بمب سالن را می ترکاند. انگار همه تازه فهمیدند که چه اتفاقی در انتخابات افتاده؟!
حسین شریعتمداری در یادداشتی با اشاره به این موضوع که منشا تحریم های آمریکا علیه ایران پرونده هسته ای نیست، نوشت:
«آیا اهمیت برخورداری کشورمان از دانش و فناوری هستهای در حدو اندازهای هست که با هزینههای آن نظیر تحریمهای اقتصادی برابری کند؟ و مگر فعالیت هستهای در پیشرفت و توسعه و زندگی مردم چه نقش برجستهای دارد که بهای سنگین آن قابل پذیرش باشد»؟!
این پرسش اگرچه تاکنون بیپاسخ نبوده و نمانده است ولی از آنجا که این روزها و همزمان با مذاکرات ایران و ۵+۱ بار دیگر و در سطح گستردهتری از سوی رسانههای بیرونی و برخی از جریانات داخلی مطرح شده و به آن دامن زده میشود؛ اشارهای – هر چند گذرا- به نکاتی در این باره ضروری به نظر میرسد و ابتدا باید گفت؛ این تصور که تحریمهای اقتصادی آمریکا و متحدانش به خاطر فعالیت هستهای کشورمان است، امروزه به اندازهای رنگ باخته که به یک شوخی بیمزه شبیه است و در این باره پیش از این، مستندات فراوانی داشتهایم که نیازی به تکرار آن نیست و نگاه این نوشته از زاویه دیگری است؛
1- دانش هستهای و فناوری آن یکی از حلقههای تعیینکننده در زنجیره علوم و تکنولوژی است که با بسیاری از شاخههای دیگر علوم رابطه علت و معلولی دارد، تا آنجا که حذف این حلقه از زنجیره علم و محرومیت از دانش هستهای میتواند خط توسعه علوم و تکنولوژی را بهطور جدی مختل کرده و در مواردی متوقف کند. از سوی دیگر و دقیقا به همین علت، دانش هستهای دهها شاخه علمی و تکنولوژیک دیگر را در بستر خود تولید و یا گسترش میدهد، نظیر استحصال منیزیوم و زیرکونیم (شیمی صنعتی)، ساخت سانتریفیوژهای پیشرفته (مکانیک)، پیشرفت مثالزدنی در بهرهگیری از اشعه لیزر (فیزیک نور)، ساخت آلیاژ مقاوم در برابر چرخش چند ده هزار دور در دقیقه سانتریفیوژها (متالوژی) و دهها دستاورد علمی و تکنولوژیک دیگر که دانش و فناوری هستهای کشورمان علیرغم تحریمها و فشارهای فراوان بیرونی در پی داشته است و شرح آن به درازا میکشد.
بنابراین، کسانی که توقف برنامه هستهای را توصیه میکنند- صرفنظر از نیت و انگیزه واقعی آنها- دست کشیدن از پیشرفتهای علمی و تکنولوژیک را پیشنهاد میکنند و برای کشورمان نسخه عقبماندگی میپیچند!
تعداد صفحات : 2